20 Temmuz 2016 Çarşamba

Çocukluğumdaki gibiydi herşey değişen tek şey onun yokluğuydu

Çocukluğumun geçtiği topraklara gittim dokunduğum her bir noktada geçmişim canlandı. 
Evin girişindeki tahta kapı karşıladı beni tıpkı çocukluğumdaki gibiydi değişmemişti.

Başımı kaldırdığımda sanki göklere kadar uzandığını sandığım tahta parçaları o kadarda büyük değilmiş.Ama hala eskisi gibi heybetli ve hatıralarla dolu ....





Buğday başaklarından ütme yaptık afiyetle yedik. Ellerimiz kapkara oldu ama babaannem ve çocukluğumdaki arkadaşlarım yoktu.
Ellerimizin karasını oyun sayıp birbirimizin üzerine sürmek için koşturamadık gittik çeşmede yıkadık.



Kapıdaki tarih neyi, ifade ediyor hatırlayamadım dedeme sorsam da hatırlamazdı. Babaannem öldüğünden beri aklına düştükçe Fadimem Fadimem diye ağlayıp duruyor.
Ben böyle bir sevgi ne gördüüüüm nede duydum.
Gerçi öleli henüz iki ay kadar oldu belki zamanla acısı hafifler yada hafifleyene kadar o da göçüüüp gider.




Babaannemin mutfağının perdesi ne çok hayranlıkla bakardım o perdeye  


Duvarda asılı elek ......tahta kapının girişine yere minderi atar, alır eleği sürekli bir şeylerle meşgul olurdu babaannem. 

Duvardan eleği aldım yarma ayıkladım tıpkı bana onun öğrettiği gibi .....



Ve bahçeye inan tahta merdivenler ...... çocukluğumun en güzel yıllarını geçirdiğim evin tahta merdivenleri ....




Aslında yazılacak anlatılacak o kadar çok şey var ki duygu yoğunluğundan yazamıyorum sadece diyorum ki 


        Mekanın cennet olsun Elleri kınalı gül kokulu Fadimem 




19 yorum:

  1. Esmanur hatun biliyor musun ara sıra bloguna girip baktım bir şey yazdın mı diye. Ben de duygulandım resimlere bakınca. Çok severim eskiyi, hatıraları, yaşanmışlıklarla dolu eşyaları. Babaannenin mekanı cennet olsun. Sevgiler canım ❤

    YanıtlaSil
  2. Allah razı olsun unutulmamak güzel.

    Gezdim geldim Aslında çok da tatil yaptım denilemez. Babaannemin vefatından sonra köye ilk gidişimdi sanırım ondan çok fazla dokundu.

    Ağladım hatıralar arasında kayboldum iş yaptım geldim :)

    elimi attığım her yerde onun izleri çocukluğum ...ne bileyim öyle bir tatildi işte .... :)

    YanıtlaSil
  3. Olsun canım, yine de tebdil-i mekan ferahlatır, tazeler insanı. Mutlu, huzurlu günlerin olsun ❤

    YanıtlaSil
  4. Benim babaannemin evi yıkıldı yıkılacak. Her gördüğümde boğazım düğümlenir. En azından eviniz var içine anılarınızı alıp saklayan.

    Babaanneciğine Allah rahmet eylesin. Nur içinde yatsın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol canım Allah razı olsun.

      Evet şükürler olsun bir evimiz var ve gerçekten her bir köşesi güzel hatıralarla dolu

      Sil
  5. çok güzel yazmışsın. fotolar da duygulandırdı yaaa. ütme ne söleseneee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazıyı beğendiğine çok sevindim :)

      Ütme nedir dilim döndüğünce anlatmaya çalışayım :) Gece ateş yakıyorduk :) yukarıdaki görselde buğdaylar var ya
      onları hafifçe ateşten geçiriyorduk
      hafif pişen taze buğday tanelerini iki elimizin arasına alıp ufalayınca kabukları çıkıyordu :)
      ve tabi ellerimiz kapkara oluyordu :)
      tabi yerken yüzümüzde :)

      Ama sanırım köy yerinin en güzel eğlencelerinden biriydi benim için :)

      Sokağın bütün çocuklarının elleri ve yüzleri kapkara olurdu o anın keyfini çıkarırdık

      çamaşırlarımız kirlendi derdi olmazdı.

      Sil
    2. evet tahmin ediyorum çok keyiflidir :)

      Sil
  6. Ne güzel yazmışsın , fotoğraflar da çok güzel ..

    YanıtlaSil
  7. Yazını okuyunca babaannem aklıma geldi :( mekanları cennet olsun inşALLAH..

    YanıtlaSil
  8. Başınız sağolsun EsmaNur, öyle de güzel anlatmışsın ki daha da gezmek istedim çocukluğunu geçirdiğin evde..

    YanıtlaSil
  9. Gönlü güzel insan, yazdıkların aldı benide götürdü çok eskilere ve özlenenlere...Başın sağolsun...Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah...

    YanıtlaSil
  10. Bayramınız mübarek olsun sevgilerimle

    YanıtlaSil
  11. Ay yaaa, cok dokundu:( Ne kadar guzel ifade etmissi, duygularini, sanki cocuklugunda elinden tutan, yaninda olan en yakin arkadasinmis gibi gzeindim seninle koy evinizde.
    Dedecigine allah saglikli omur versin, Fadime babaanneninde mekani cennet olsun.

    YanıtlaSil
  12. Ahhh hatıralar mekanı cennet olsun bende yıllar sonra fakülteme gittiğimde koridorun bu kadar uzun olduğunu hiç fark etmediğimi düşünmüştüm

    YanıtlaSil
  13. her şey yolunda diy miii :)

    YanıtlaSil
  14. face ve instagram kullanıyor muyduun. varsa, baksana blogumda sağda var hesaplarım, ordan gelsenee :)

    YanıtlaSil
  15. Fotoğraflara bakınca biraz duygulandım fakat bende ki his eskiyi çağrıştırmasından kaynaklanmadı zira, ailemin göç edip geldiği bir köy yoktu. Her ikisi de İstanbul'da doğmuştu bu nedenle benim de çocukluğum şehirlerde ki oyun parklarında ve anaokulunda falan geçmişti çoğunlukla. ^^
    Dedemlerin göç ettiği Yunanistan'da akrabalarımız olsa da uzak olduğundan, anca yaz tatilleri gittiğimizden genelde hep imrenmişimdir biraz köy ortamlarını içinde bulunmadığımdan. Bu yönden fotoğraflar ve yazdıkların hoş bir izlenim bıraktı. Babannennin mekanı cennet olsun. :)

    YanıtlaSil